Dit zal een serie zijn die gaat over al mijn computerervaring in mijn leven, hoe ik tot Linux gekomen ben en waarom ik er niet meer van weg wil.
De eerste Linuxversie die ik ooit gezien heb was Ubuntu 10.04, 10.10 was nog niet uit, dus dit zal mijn computercarrière behandelen van mijn eerste gebruik van een computer tot grofweg juni 2010.
Mijn eerste ervaring met computers was MS-DOS waar ik met mijn broers altijd Prince op Persia speelden. Ik was toen nog erg jong en ik wist niet welke commando's er gegeven moesten worden om het spel te starten (de enige activiteit waar ik de computer toe in staat achtte op dat moment, iets wat vele kinderen van de huidige generatie hoogstwaarschijnlijk ook zullen denken). Altijd wanneer ik op de computer wilde spelen moest of mijn broer of mijn vader geroepen worden om het spel te laten beginnen. Blijkbaar was ik nog te jong om dit aan me uit te leggen en wanneer ze alles intijpten, ging het te snel voor me om het te kunnen volgen. Misschien dachten ze dat het beter was om me helemaal niks te leren, zodat ik ook niks zou kunnen kapot maken, iets waar kinderen op een dergelijke leeftijd erg goed in zijn. Het opzoeken was ook niet mogelijk, want zoiets als het internet bestond nog niet voor ons.
Wat ik me nog kan herinneren hiervan is dat de computer, naar mijn idee, te traag reageerde op mijn input en dat ik daardoor vaak af ben gegaan. Zie aldaar mijn eerste frustratie met computers. Het type computer of de exacte specificaties, die weet ik niet en ik denk ook niet dat ik ze ooit geweten heb. Na het nagevraagd te hebben bij mijn vader kan ik met u delen dat dit een Philips men 64 kB geheugen was met een 5 1/4 inch floppy men toch Windows 3.11 erop.
De eerste Linuxversie die ik ooit gezien heb was Ubuntu 10.04, 10.10 was nog niet uit, dus dit zal mijn computercarrière behandelen van mijn eerste gebruik van een computer tot grofweg juni 2010.
Mijn eerste ervaring met computers was MS-DOS waar ik met mijn broers altijd Prince op Persia speelden. Ik was toen nog erg jong en ik wist niet welke commando's er gegeven moesten worden om het spel te starten (de enige activiteit waar ik de computer toe in staat achtte op dat moment, iets wat vele kinderen van de huidige generatie hoogstwaarschijnlijk ook zullen denken). Altijd wanneer ik op de computer wilde spelen moest of mijn broer of mijn vader geroepen worden om het spel te laten beginnen. Blijkbaar was ik nog te jong om dit aan me uit te leggen en wanneer ze alles intijpten, ging het te snel voor me om het te kunnen volgen. Misschien dachten ze dat het beter was om me helemaal niks te leren, zodat ik ook niks zou kunnen kapot maken, iets waar kinderen op een dergelijke leeftijd erg goed in zijn. Het opzoeken was ook niet mogelijk, want zoiets als het internet bestond nog niet voor ons.
Wat ik me nog kan herinneren hiervan is dat de computer, naar mijn idee, te traag reageerde op mijn input en dat ik daardoor vaak af ben gegaan. Zie aldaar mijn eerste frustratie met computers. Het type computer of de exacte specificaties, die weet ik niet en ik denk ook niet dat ik ze ooit geweten heb. Na het nagevraagd te hebben bij mijn vader kan ik met u delen dat dit een Philips men 64 kB geheugen was met een 5 1/4 inch floppy men toch Windows 3.11 erop.
Reacties
Een reactie posten